Abel is zes. Met zijn moeder woont hij in het gigantische Addis Abeba. Hij heeft van die ogen die niet alleen zien maar die naar inzicht zoeken, ze registreren alles om hem heen. Op een keer vraagt een oude buurman het jongetje om een boodschap. Hij vervult zijn taak, trots dat hij deze man kan helpen: in Ethiopië is respect voor ouderen een belangrijke zaak.

Als beloning geeft de man hem een paar muntjes van het wisselgeld. Blij laat het jochie de munten aan zijn moeder zien. Ze vraagt hoe hij eraan komt, hij legt het uit en ze geeft hem een mep. Op zijn verbaasde blik zegt ze: wie hulp nodig heeft help je, daar mag je geen geld voor accepteren.

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

 Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.