Van hakken hoger dan twaalf centimeter maakt Shristi Soumya geen probleem. En de  rokken die ze draagt op de foto’s van haar modeblog zijn kort. Korter dan je misschien verwacht van een Indiaas meisje uit New Delhi. Soumya is haar eigen model voor het modeblog Stylefashionetc, waar ze bijna dagelijks haar verschillende outfits op zet. Eén item verandert nooit: de zonnebril. Die zet Soumya liever niet af. De student Mode aan de Pearl Academy of Fashion wil onherkenbaar blijven. Voor haar familie, haar vrienden en zelfs haar studiegenoten.

Soumya drinkt van haar cola light in het Out of the Box café in Hauz Khas Village, een hip gedeelte van New Delhi. Ze legt uit waarom ze onherkenbaar wil blijven. Soumya wil niet gezien worden als materialistisch. “Als een soort ‘Hanah Montana’. Jongens vinden dat niet aantrekkelijk”. Ook aan haar ouders – die het prima vinden dat ze Mode studeert - heeft ze met haar blog heel wat uit te leggen. Althans, als die er ooit achter komen. “Ik heb zo’n idee dat ze me liever niet in deze moderne kleding op internet zien.” Soumya vertelt over een andere modeblogger, ook uit New Delhi, waarvan de familie er achter kwam dat ze foto’s van zichzelf online had staan. “Een nicht had tegen de moeder van het meisje gezegd dat ze er tegenwoordig zo goed uitzag. Toen de moeder vroeg hoe ze dat wist, liet ze de site zien.” Het schijnt, zo vertelt Soumya, dat haar vader “helemaal wild” werd. “Hij eiste dat ze de site uit de lucht zou halen.”

Daarom bespreekt Soumya de site niet met haar ouders, hoewel ze denkt dat het een kwestie van tijd is voor ze erachter komen. “Ik ben niet naïef wat dat betreft. Ik sta online met mijn achternaam en ben al in meerdere modebladen geïnterviewd. Als mijn vader erachter komt, dan komt hij erachter. Ik hoop dat ik op dat moment dan al zo veel bereikt heb met mijn blog, dat ik kan laten zien dat het mij vooral goede dingen heeft gebracht.”

In het café zit Soumya samen met Amandeep Sing (23) aan een tafeltje. Hij is haar beste vriend en fotograaf. Sing had ook graag Mode gestudeerd. “Maar mijn ouders wilden dat ik Business Administration ging doen.” Grappend: “Net als de rest van India”. Soumya en Sing kijken elkaar aan. “Nu zijn we een sterk team en vullen we elkaar perfect aan”, zegt zij. Hij knikt: “Wij starten over een paar jaar ons eigen modemerk”.

Ingekort schooluniform
Op haar middelbare school in de deelstaat Bihar kreeg Soumya door dat ze meer met mode had dan haar leeftijdsgenoten. “We moesten een schooluniform aan. Ik zat daar erg mee, veel meer dan mijn vriendinnen. Het was standaard en de lengte van de rok flatteerde totaal niet.” De oplossing: ze kortte de rok in, tot vlak boven haar knieën. “Een stuk beter. En de docenten zeiden er niets van.”

Toen ze naar New Delhi verhuisde voor haar studie, begon Soumya met haar blog Stylefashionetc.  Soumya blijft een opvallende verschijning, nu niet meer op school, maar op de straten van Delhi. Vandaag draagt ze een zwart bloesje met witte polkadots, een spijkerbroek en hoge, rode laarsjes. “Als ik terug ga naar mijn familie in Bihar, dan kleed ik me anders. Ik wil liever niet dat mijn ouders weten hoe ik er in Delhi uitzie. Zij zijn traditioneler. Elke outfit heeft zijn plaats in India.” Zo ook vandaag, legt Soumya uit. “Ik heb mezelf ingehouden voor de kledingkast. Ik ga zo naar de markt en wil er niet uitzien alsof ik verstand van kleding heb. Als de markt koopmannen dat merken, dan kan ik niet afdingen.”

Indiase mode is een puzzel
Soumya vat haar stijl samen: “Experimenteel en behoorlijk hip.” Sing vult haar aan. “Kleurrijk, eclectisch, vintage en comfortabel” Soumya knikt. “Dat laatste is heel belangrijk. Vrouwen in India willen vooral dat kleding lekker zit. Het is geen doen om met veertig graden in synthetische kleding en op hakken rond te lopen die knellen. Daar wordt niemand vrolijk van.”

Het modegevoel in India is zich in snel tempo aan het ontwikkelen. Dat komt volgens Soumya door de groeiende economie in India. “Vrouwen en mannen kunnen het zich tegenwoordig veroorloven om niet alleen met werk bezig te zijn”, legt de blogger uit. “Ze kijken naar buitenlandse mode, vooral de Amerikaanse uit Hollywood, maar ook naar de tradities van India en hun eigen regio. Toen ik twee jaar geleden begon met bloggen moest ik vooral inspiratie zoeken in bladen en magazines. Nu loop ik op straat en kan eigenlijk meteen beginnen met schrijven.”

Ook neemt de concurrentie toe in de ‘blogosphere’ van de Indiase mode. Soumya: “Er komen meer bloggers en ze nemen snel aan relevantie toe in de modewereld.” Ze wordt regelmatig gevraagd om voor modebladen uitleg te geven over een trend. “En ik werd voorheen nooit uitgenodigd voor modeshows, nu zit ik, samen met andere bloggers, vaak op de tweede rij.” Nog niet op de eerste, zoals haar Amerikaanse collega’s. “Maar dat komt nog wel”, zegt ze met een grijns.

“Zij kopen gordijnen, ik een jurk”
Soumya zegt liever niet hoeveel ze per maand uitgeeft aan kleding. “Maar ik ga minstens een keer per week met Amandeep shoppen. Het gebeurt zelden dat ik dan zonder iets thuis kom. Wat ik uitgeef, valt echt wel mee. Het is weinig als je het vergelijkt met het bedrag wat mensen tegenwoordig uitgeven om hun huis in te richten.” Sing moet daar hard om lachen. “Vergelijk je jezelf nu met een huis?” Zijn vriendin haalt haar schouders op en drinkt haar laatste restje cola. “Zij kopen gordijnen, ik een jurk.” Ze verlaten het café en scheuren in de kleine witte auto van Sing richting de markt.

De Indiase mode is nu uniek, vertelt de blogger in de auto. “Het draait al lang niet meer alleen om de sari. Maar het blijft kleurrijk. Met prints en borduursels. Indiase mode is een lust voor het oog, een puzzel die je soms even moet oplossen. Als je in New Delhi op straat loopt, zie je letterlijk geen enkele outfit die hetzelfde is.”

Dat maakt Delhi tot modehoofdstad van India. “In Mumbai lopen wel mijn voorbeelden rond”, vertelt Soumya. Ze noemt ze op: “Freida Pinto, Aishwarya Raj en mijn grootste bron van inspiratie: Soonam Kapoor”. Allemaal Bollywood actrices die volgens Soumya de grenzen van mode in India verleggen. “En die niet alleen maar zwart dragen.” In Mumbai, vertelt ze, dragen de vrouwen op straat vooral dure kleding. “Dat heeft weinig met stijl te maken. In New Delhi durven meisje te experimenteren met kleding van de markt en van onbekende merken. Het gaat hier om de look, niet om het geld.”

Een beste vriend én spiegel
Eenmaal op de markt vertelt Soumya waarom Sing altijd mee gaat winkelen. “Met hem is het leuker. Hij is niet alleen mijn beste vriend, maar ook mijn spiegel. Hij ziet wat mij goed staat.” Bij elk kraampje houdt Soumya kleding omhoog. Sing laat de stof door zijn handen gaan en houdt het kledingstuk voor het lichaam van zijn vriendin. Met een kort hoofdknikje of een nonchalant zwiepje met zijn hand geeft hij aan of hij het mooi vindt of niet. Een oranje hemdje en een groene blouse vinden zijn goedkeuring. Daar blijft het bij voor vanmiddag. “Een beschaafd resultaat”, zegt hij tevreden.

Bloggen over mode is voor haar geen missie, vertelt Soumya als ze de markt verlaat. “Natuurlijk, het maakt me uniek, maar ik wil aan niemand mijn stijl opdringen.  Ik wil mensen laten zien wat ze kunnen dragen en wat hun stijl kan zijn.” Het is vooral een manier om dapperheid te tonen, zegt ze. “Dat kan je wel een missie noemen. Mijn blog gaat verder dan alleen mode. Het is een voorbeeld voor jongens en meisjes in India van wat je allemaal kan bereiken met internet.”