‘Pas op, ik heb 1F!’ Met die tekst voerde zijn dochtertje van drie jaar oud actie tegen de verblijfsstatus van Mohamed Aslam Oria. Het ministerie van Justitie beschouwt hem als oorlogsmisdadiger, maar leverde daarvoor geen bewijs. Dit was in 2000. Nu, elf jaar later, is Oria ondergedoken in Nederland. Niet omdat hij vervolgd wordt, maar omdat de minister weigert zijn zaak voor de rechter te brengen.

Wat rest is een man, met vrouw en twee kinderen, die al elf jaar in een asielzoekerscentrum wacht op wat de minister voor Immigratie en Asiel over hem beslist. Hij kan niet verhuizen naar een ander land, omdat hij in Nederland als eerste asiel heeft aangevraagd. Dat krijgt hij niet omdat hij in Afghanistan heeft gewerkt voor Khad/Wad, de Afghaanse staatsveiligheidsdienst. Hij hoort tot een groep mannen die in 2000 in reactie op hun asielaanvraag het stempel 1F kregen; verdacht van een misdrijf tegen de vrede, een oorlogsmisdrijf of een misdrijf tegen de menselijkheid.

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

 Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.