Na de Jom Kipoeroorlog van 1973 was de relatie tussen Israël en de Arabische wereld enigszins genormaliseerd. Eind jaren tachtig werd echter duidelijk dat het conflict zich voortaan vooral binnen de grenzen van het Heilige Land zou afspelen. In 1987 begon namelijk de eerste Intifada.

Veertig jaar na de oprichting van de staat Israël was het Palestijnse volk nog steeds staatloos. Met de beëindiging van de strijd met de omringende Arabische landen verloor de PLO, de organisatie die streeft naar 'bevrijding' van Palestina, haar voornaamste bondgenoten. Zij leek er vanaf de jaren tachtig alleen voor te staan. In het Westen werd zich het lot van de Palestijnen in toenemende mate aan. Waar voorheen sympathie voor de Palestijnse zaak vooral met radicaal links werd geassocieerd en de algemene opinie overwegend pro-Israëlisch was, begonnen vanaf de jaren tachtig ook de politiek meer gematigden te pleiten voor de stichting van een Palestijnse staat.

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

 Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.