Het interbellum wordt weleens gezien als slechts een aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Echter, halverwege de jaren twintig heerste er een politiek ontspannen sfeer in Europa. Er was sprake van een relatieve rust, een periode waarin allerlei initiatieven tot Europese toenadering, zowel op politiek als op maatschappelijk gebied, de kans kregen om te bloeien. Een voorbeeld van een dergelijk initiatief is de Europäische Kulturbund.

De Europese initiatieven op maatschappelijk gebied werden vaak ondernomen door individuele burgers uit de elite. Niet alleen ministers en diplomaten, maar ook intellectuelen maakten zich zorgen over de internationale economische, culturele en militaire verhoudingen in Europa. Schrijvers, kunstenaars en ondernemers verenigden zich dan ook in Europese netwerken. Talloze tijdschriften, onderzoeksinstituten en verenigingen werden opgericht om te voorzien in informatie over andere Europese landen en om te discussiëren over hoe de vrede te bewaren.