In het weekend gaat Gero (41) als vrouw door het leven. Maar op een doordeweekse dinsdag als vandaag is er weinig te merken van zijn vrouwelijke kant; geen te brede schouders die uit een laag uitgesneden halterjurkje steken, geen gespierde kuiten onder een paar killerheels en geen dikke laag foundation om de aandacht af te leiden van het bijna weggeschoren snorretje. “Op werkdagen heb ik daar geen tijd voor”, verklaart hij zijn mannelijke look. “Ik laat dan zelfs mijn baard staan.”

Gero vertelt gepassioneerd over zijn werk en over hoe hij het respect van de wijkbewoners heeft gekregen. Hij is één van de coördinatoren van de UNAS, de associatie van buurtbewoners in Heliópolis, een favela (sloppenwijk) in São Paulo. Daardoor heeft hij een voorbeeldfunctie voor jongeren. “Iedereen vindt het prima dat ik als vrouw verkleed over straat ga. Ze kennen mij allemaal.” Zijn jarenlange radiocarrière heeft daar flink aan bijgedragen: wie ‘m nog nooit heeft gezien, herkent het hoge stemmetje van de lokale piratenzender, die sinds 2009 een zendmachtiging heeft dankzij toenmalig president Lula. Zijn gezicht staat vaak in de krant. Gero is beroemd. En volgens iedereen supercool.

“Het belangrijkste advies wat ik de jeugd hier steeds opnieuw probeer te geven, is ‘Ga naar school. Alsjeblieft’.” En daar wordt blijkbaar naar geluisterd, want iets meer dan de helft van de jongeren onder de 25 in Heliópolis maakt zijn middelbare school af. Dat zijn er meer dan in de gemiddelde Braziliaanse favela. Gero kon pas op zijn vijftiende aan de (basis)school beginnen. Tot die tijd werd hem wel onderwijs beloofd. Toch kwam hij niet verder dan schoonmaakbaantjes om zijn boterham te verdienen.

Op die leeftijd wist hij allang dat hij niet op meisjes viel. Maar dat het vrouwelijk geslacht hem ergens toch wel heel erg boeide, merkte hij op z’n twintigste pas. Zijn homoseksuele vrienden uit Heliópolis droegen regelmatig dameskleren en Gero besloot zich ook eens in een jurk te hijsen. En dat beviel: langzaam maar zeker ruimde hij de helft van zijn kledingkast in met hakken, rokjes en push-upbeha’s.

Wanneer hij als vrouw gekleed over straat liep, kreeg hij geen één rotopmerking toegebeten, want niemand had moeite met een travestiet in zijn wijk, vertelt Gero lachend. Dit speelde in het Brazilië van de jaren tachtig. Na zijn middelbare schooldiploma te hebben gehaald, werd hij DJ op de radio en schopte het zelfs tot directeur van de zender. Terwijl zijn lokale bekendheid groeide, steeg ook zijn betrokkenheid bij de jongeren in de buurt.

Als een prins op huisbezoek durfde hij de ouders van niet-schoolgaande kinderen op hun nalatigheid te wijzen. “Mensen werken hier alleen maar om te overleven. Om aan eten te komen. Zij vergeten de lange termijn.”