In een ijskoude wintermaand wandelde hij door de bergen naar Turkije, zijn vrijheid tegemoet. “Als kind wilde ik piloot worden, maar ik ben een Koerdische soenniet. In Iran kan je dan vergeten dat je ooit piloot wordt. We mogen wel studeren maar een belangrijke baan krijgen we niet.”

Ondanks de ontberingen in het kamp, straalt hij energie uit. Hij is een sterke en knappe jongen van begin 20 en is sinds november in Duinkerke. Hij verkoopt er koffie en beltegoed aan andere kampbewoners: “Ik koop het in voor 25 euro en verkoop het voor 30. Zo kan ik zelf weer beltegoed kopen! Handig toch?”

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.