Het aantal incidenten van ‘zelfdestructief gedrag’ onder jonge asielzoekers nam de afgelopen jaren schrikbarend toe. Vooral asielkinderen die zonder begeleiding naar Nederland zijn gereisd, kampen met bovengemiddeld vaak stress, trauma en suïcidale gedachten. Adequate hulp ontbreekt, signaleren jeugdartsen en therapeuten. ‘De wil is er, maar de middelen zijn er gewoon niet’.

Het is een beeld dat jeugdarts Nelleke de Kom nooit meer heeft verlaten. De jonge Afghaanse asielzoeker die ze in 2016 ontmoette in AZC De Doggershoek in Den Helder. De Kom is dan net als jeugdarts van de GGD aangesteld om vroegtijdig fysieke of mentale problemen te signaleren. In de Doggershoek werkt ze veel met Afghaanse kinderen - meestal jongens - die uitgeprocedeerd zijn en op het punt staan om achttien te worden. Die stap naar volwassenheid is cruciaal, benadrukt De Kom. Ze verliezen namelijk de automatische bescherming die de Nederlandse staat aan vluchtelingenkinderen moet bieden. Kinderen hebben altijd recht op onderdak, onderwijs en gezondheidszorg. Eenmaal volwassen verliezen ze die rechten. De stress die daarmee gepaard gaat, wordt sommige jongeren teveel. ‘Eén van die Afghaanse jongens had in een ander asielzoekerscentrum gewoond. Op een dag kwam hij zijn kamer binnen en zag dat zijn kamergenoot zich had verhangen.'

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.