De revolutie in Tunesië ontstond in de stad Sidi Bouzid waar de jonge fruitverkoper Mohammed Bouazizi zichzelf op 17 december 2010 in brand stak. Hij was door een agente geslagen en bespuugd, omdat hij geen vergunning zou hebben. Bouazizi’s wanhoopsdaad bracht een schokgolf teweeg onder de Tunesische bevolking. Demonstraties verspreidden zich vanuit Sidi Bouzid over heel het land. De frustratie over de grote werkeloosheid onder jongeren, de armoede en het autoritaire regime leidden op 14 januari vorig jaar uiteindelijk tot het, letterlijke, vertrek van Ben Ali.

De wil van het volk
Sinds de dag dat Ben Ali het land ontvluchtte, kunnen Tunesiërs eindelijk hun mening uiten. Echaâb yourid – het volk wil – is het nieuwe credo. Praatprogramma’s op televisie, ingezonden berichten in de krant, gesprekken in cafés: overal lijken de mensen een jarenlang tekort aan publiek debat te willen inhalen.

Het afgelopen jaar is in Tunesië veel veranderd. Een groot aantal maatschappelijke organisaties, bewegingen en verenigingen werd opgericht, en aan de verkiezingen van het nieuwe parlement in oktober 2011 deden maar liefst 11.686 kandidaten verdeeld over 1.517 kieslijsten mee. Toch groeit bij veel Tunesiërs de bezorgdheid dat hun net verkregen vrijheid van meningsuiting op het spel staat.