Nog steeds zijn de gevolgen van de militaire dictatuur die van 1964 tot 1985 heerste in Brazilië  aanwezig. De militaire politie die door de straten van Sao Paolo loopt is zeer gevreesd onder de inwoners. Ze staan bekend als corrupt en meedogenloos. Toen het leger de macht greep, waren het vooral communisten die daar zwaar onder leden. Het communistische gedachtegoed werd gezien als een gevaarlijke ziekte die zo snel mogelijk uitgeroeid moest worden.

Jong en onbezonnen was Ivan Seixas, overtuigd van de leer van het communisme. Samen met zijn vader gaat hij op 16 april 1971 naar een illegale bijeenkomst. Niemand gebruikt zijn eigen naam, omdat iedere kameraad in werkelijkheid een verrader kan zijn. De tijd en locatie zijn altijd geheim, de risico’s van het bijwonen van die bijeenkomsten zijn groot. Wat Ivan niet weet, is dat de militaire politie dit keer op de hoogte is. Een vriend van zijn vader is onder druk van marteling bezweken en heeft de informatie doorgespeeld.

Ze kenden de man al jaren. Ivan zucht en hij staart voor zich uit. Zijn stem trilt als hij terugdenkt aan dat fatale moment. “Toen hij ons vanaf de andere kant van de straat gebaarde te komen, waren we ons van geen gevaar bewust. Het bleek een valstrik te zijn. De politie kwam tevoorschijn en voor ik het wist werd ik samen met mijn vader afgevoerd naar de gevangenis.”