Mijn lijf is mijn lijf niet meer maar gezichtsscan, vingerafdrukken bloed, dna mijn lijf is mijn lijf niet meer maar van hen die het staande houden, betasten op zoek naar………. mijn lijf is mijn lijf niet meer maar pixels in een camera en ik opgesplitst deel voor deel data zoek mijn lijf dat schreeuwt om mij Burgers zijn steeds minder eigen baas. Steeds vaker worden persoonlijke gegevens opgeslagen in centrale databases. De reden hiervan? Meer controle zou bijdragen aan de veiligheid. Maar hoe zit het met de persoonlijke vrijheid van burgers? Het gedicht hierboven gaat over het verlies van die persoonlijke vrijheid.

Het gedicht komt uit de dichtbundel Kwijt van Joyce Hes.  Joyce Hes is oorspronkelijk jurist van beroep. Een jaar geleden richtte zij het Platform Bescherming Burgerrechten op. Dit platform is een ontmoetingsplek voor burgerbewegingen die zich zorgen maken over de snel toenemende aantasting van persoonlijke vrijheid. Op dit moment zijn er verschillende organisaties die zich met privacy gerelateerde thema’s bezigheden, die deelnemen aan het Platform.

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.