Cultuur speelt in politiek – en zeker in de Europese politiek – een grote rol. Filosoof Max Weber stelde al in de negentiende eeuw dat cultuur het politiek en economisch handelen sterk beïnvloedt. De Europese Unie is daarbij een verband van vele culturen dat verschillen duidelijk naar voren doet komen. De Griekse begrotingscrisis is een goed voorbeeld hoe verschillen in culturen zelfs tot interne crisis kunnen leiden.  

Bijna dertig jaar geleden, in 1981, trad Griekenland toe tot de Europese Unie. Geografisch gezien – Griekenland lag totaal niet in de buurt van de West-Europese staten die toen samenwerkten – was het niet heel logisch om Griekenland toe te laten. Een belangrijke reden om dit wel te doen was het idee dat Griekenland ‘de vader van de Europese democratie’ is. Dit was ongeveer het enige argument dat voor toetreding pleitte, een andere reden om Griekenland niet toe te laten was bijvoorbeeld de begroting. In 1981 was die namelijk nog staatsgeheim en – zo bleek het later – totaal niet op orde.

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

 Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.