Pushbacks Kroatië:
“We krijgen niet eens de kans om te zeggen dat we minderjarig zijn”

“Ik had nog steeds mijn Afghaanse ID-kaart. Maar toen ik die aan de Kroatische politie liet zien en vertelde dat ik 15 jaar was hebben ze mijn kaart kapot gemaakt”. Al twee jaar is Ali in Bosnië. Zijn verhalen over het geweld van de Kroatische grenspolitie zijn eindeloos. Samen met zeker tien andere jongens woont hij in een verlaten huis naast de rivier de Una in het noordwesten van Bosnië en Herzegovina. De route over de Balkan naar West Europa is de laatste jaren steeds gevaarlijker geworden. Alleenreizende minderjarigen, zoals Ali en zijn vrienden, zijn extreem kwetsbaar. Hulporganisaties bereiken de kinderen vaak niet. In dit grensgebied moeten zij zelf zien te overleven.

Ali pakt een kleedje en legt die neer onder de schaduw van twee grote bomen en ploft samen met zijn vriend Abdul op de grond. “Hier is het niet zo warm”, zegt hij. Verschrikt kijken ze op als er een auto langsrijdt en ze iemand horen praten. Voorzichtig lopen de jongens de kleine heuvel op om te kijken wie er langs de weg staat. Het blijkt een Bosnische vrouw te zijn die verderop woont en de jongens waarschuwt voor een slang. Ali en Abdul lachen. Een slang is het minste van hun zorgen. “We dachten dat het de politie was. Die komt hier om ons weg te jagen, maar we houden om de beurt de wacht”, vertelt Ali. “Nu staat onze vriend op de uitkijk, zodra hij politie ziet dan zijn wij weg”, lacht hij ondeugend.

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

 Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.