Op de smalle kronkelende weg richting Vucjak kamp worden we tegengehouden door de politie. Het is spannend of we worden doorgelaten, want tijdens de ontruiming van het tentenkamp twee dagen geleden waren journalisten niet welkom. Wanneer de agenten horen dat we eerder deze week al bij de burgemeester zijn langs geweest laten ze ons zonder problemen doorrijden. Het is al bijna donker en ontzettend koud als we uitstappen en het bizarre tafereel op ons laten inwerken. Helemaal opgeruimd, zoals de burgemeester beloofde,‘AAN SLACHTOFFERS GEEN GEBREK’ is het totaal niet. Het terrein ligt bezaaid met achtergelaten spullen en verwoeste tenten van de ruim 700 mensen die hier tot eergisteren verbleven. De grens van Kroatië is dichtbij, maar de gure wind en de vallende avond maken de bergen tot donkere dreigende silhouetten. En terwijl ik het steeds kouder krijg en rondstruin over het terrein doet de geur mij vermoeden dat ik in het ‘toiletgebouw’ beland ben, door de regen van de afgelopen dagen is het niet helemaal duidelijk of ik nu tot aan mijn enkels in de modder of in de menselijke uitwerpselen sta. Wanneer ik mij omdraai zie ik vanuit het enige vervallen gebouwtje op het terrein een rookpluimpje komen. Daar aangekomen sta ik voor de neus van Jasir(18), Hamid(17) en Fareed(24), die mij verrast aankijken. Vanmorgen zijn ze door de Kroatische politie teruggeduwd, vertellen ze. Terug in Bosnië nadat ze ruim 10 dagen al lopend door de bossen en bergen Italië probeerden te bereiken. Tot hun grote verbazing treffen ze bij terugkomst een verlaten Vucjak aan.
LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS
Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.
Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.