Muziek gaat over discipline, meent de Zuid-Afrikaanse componist Hendrik Hofmeyr. Als iemand die discipline heeft gevonden, heeft hij de vrijheid om te communiceren in zijn cultuur en met zijn publiek. Maar hij maakt zich zorgen. “Klassieke muziek krijgt in ons land van de overheid geen waardering.”

“Zonder de klassieke muziek was ik er niet geweest. Mijn bestaan heb ik te danken aan het laatste pianoconcert van Beethoven. Mijn moeder had voordat ze mijn vader ontmoette al meerdere vriendjes gehad. Het waren allemaal rugbyspelers. Ze hadden geen inhoud en mijn moeder besloot dat haar volgende vriend van klassieke muziek moest houden. Op een dag speelde mijn moeder piano, toen mijn vader langs haar huis liep, op weg naar zijn ex verderop in de straat. Voor het openstaande raam bleef hij staan, belde aan, stapte naar binnen en luisterde. Sindsdien is hij nooit meer gestopt naar haar te luisteren. Als mijn moeder muziek aanzette, mochten we niet praten en dempte ze het licht. Zo groeide ik op.”

LEES ALLE ARTIKELEN GRATIS

Onafhankelijke journalistiek is essentieel om een snel veranderende wereld te kunnen begrijpen. Daarom is een platform van nieuwe makers belangrijk. Vind jij dat ook? Steun ons dan door lid te worden of met een financiële bijdrage.

 Word gratis lid Investeer in ons

Al ingeschreven voor onze nieuwsbrief en/of in ons geinvesteerd? Vul je e-mailadres is om toegang te krijgen.